Vlakbij het ‘Airborne-monument’ staat in de Kolonel Johnsonstraat het ‘Veteranen-monument’.
Het gedenkteken is opgericht ter nagedachtenis aan Veghelse soldaten die sneuvelden in het voormalige Nederlands-Indië.
Aanvankelijk noemde men het ‘Indië-monument’ maar in 2007 is het omgedoopt tot ‘Veteranen-monument’. De achterliggende gedachte van de naamswijziging is dat het monument nu een plek kan zijn waar meerdere groepen uit de regio samen kunnen komen om gebeurtenissen uit het verleden te herdenken.
De oprichting van het gedenkteken was een initiatief van Stichting Indië Veteranen Veghel.
Het monument is onthuld op 7 december 1994.
De tekst op het gedenkteken luidt als volgt:
‘TER HERINNERING AAN
DE VEGHELSE MILITAIREN
DIE WERDEN GEROEPEN TE DIENEN
IN HET VOORMALIG NEDERLANDS OOST INDIË
EN TER NAGEDACHTENIS AAN:
PIET VAN BOVEN KPL 4 7 RI V 13-04-1948
TOON VAN DE DONK PKL 4 BAT INF KNIL V 25-09-1947
THEO VAN DOORE SLD 3REGT STOOTROEPEN V 31-12-1947
HENDRICUS RAAIJMAKERS SLD 4 9 RI V 14-03-1949
ADRIANUS VERMEULEN SLD 9 BAT INF KNIL V 11-08-1943
ZO VER WEG – ZO DICHT BIJ’
Op een plaquette bij het gedenkteken staat het gedicht van Pierre Huyskens:
Hospody Pomeyoe
Heer houdt haar in Uw hand
de moeders die destijds hun zonen
naar de kade brachten,
verbijsterd keken naar de schepen
die na een net voorbije oorlog
naar een nieuwe oorlog moesten varen,
aan ’s werelds andere kant.
Moeders die het nauwelijks begrepen
waarom Den Haag het vaderland beroofde
van zoveel mannelijke jeugd
van hun gekoesterde bloedeigen kinderen
alsof die in de Gordel van Smaragd
de teloorgang van een kolonie
zouden kunnen verhinderen.
Moeders die later na slapeloze nachten
na bidden en hopen in angst en vreze
en na vergeefs wachten
de boodschap kregen uit Den Haag:
“Tot ons leedwezen…”
.
[flickr album=72157616491965423 num=20 size=Square]