Artikel Interpunctie.nl

Verdriet kun je niet negeren

Een hevig verdriet (bv. rouw om iemand die er niet meer is) kun je niet negeren. Je kunt dat wel proberen, maar uiteindelijk blijft het je net zo lang in de weg zitten (onderhuids) totdat je het serieus neemt. Als je er niet echt over na wilt denken en het wegdrukt, dan kun je er ziek van worden, daarvan ben ik overtuigd.

Niet één manier

Er zijn veel manieren van omgaan met verdriet. Vrouwen kunnen er soms niet anders mee omgaan dan er continue over te praten en te huilen. Mannen doen dit vaak heel anders. Wij vrouwen snappen niet altijd dat dit verschillend kan zijn. Maar veel mannen kunnen ook totaal niet met de emoties omgaan en onderdrukken hun verdriet.

Verwerken in een uurtje?

Tegelijk zie ik ook vaak op TV dat (bv. bij een ernstig trauma op bv. een school) wordt gezegd: de leerlingen verwerken hun verdriet samen op het schoolplein. Alsof je verwerken even in een uurtje doet.

In kleine stukjes

Verwerken van een groot verdriet gaat in stukjes en beetjes. In het begin lijkt het erop dat de zon nooit meer zal schijnen. Totdat je merkt dat de zon er weer even is. Iedere keer komt er weer een wolkje verdriet voor de zon, en daarna lijkt de zon weer volop te schijnen. Maar soms (jaren later) kan er weer een donderwolk komen van verdriet wat er nog zat. Soms snap je het zelf niet eens.

Neem jezelf niets kwalijk

Dit is niet erg. Zo lang je het je zelf maar niet kwalijk neemt. Als je verdriet er mag zijn, dan komen er steeds grote en kleine wolkjes verdriet, maar tussendoor schijnt telkens weer de zon. Soms uitbundig, soms een iel zonnetje, maar elk straaltje is meegenomen.