Artikel Interpunctie.nl
Ik wil eerlijk zijn tegen de kinderen
Als ouders gaan scheiden is het altijd de vraag: hoe vertellen we het de kinderen en wat zeggen we erover? Men wil vooral eerlijk zijn. En natuurlijk moet je niet liegen. Maar eerlijk zijn betekent dit dan dat je alles moet zeggen wat er in een relatie scheef zit?
Ontrouw
Als de vader (of moeder) van de kinderen steeds ontrouw is en de kinderen dit (nog) niet weten, moet je dit dan vertellen? Of als je mishandeld bent door de andere ouder, moet je daarover gaan uitweiden? Lastig en er is ook geen echt eenduidig advies in te geven.
Loyaliteit
Maar kinderen blijven loyaal aan de ouder, ook als deze misschien in jouw ogen niet deugt. Ik hoorde onlangs van een moeder die had gezegd: je weet toch nog wel waarom we destijds zijn weggegaan bij papa? Je weet toch dat hij mij sloeg? Het kind wist het niet meer, of wilde het niet meer weten. Hoe dan ook, het kind wilde dat stukje van zijn geschiedenis wissen.
Niet álles vertellen
Het is altijd lastig wat je vertelt. Zo dicht mogelijk bij de waarheid blijven, dat is in elk geval verstandig, maar of kinderen van alle ins en outs op de hoogte moeten zijn is wat anders. Want dat “dwingt” hen vaak tot een keuze (ook al wil je ze eigenlijk niet laten kiezen). Ze kiezen vaak voor de in hun ogen “zwakkere partij”. Er zijn ook wel vaders die bv. huilen dat ze door moeder in de steek zijn gelaten. In dat soort gevallen kiezen de kinderen voor vader en zien ze moeder als “de bitch”. Ook dit soort dingen zijn uiterst onwenselijk.
Zelf ervaren
Over het algemeen is het beter als de kinderen er zélf achter komen hoe hun ouder is. Of het nu gaat over papa die liegt, moeder die manipuleert, een ouder die zich extreem afhankelijk opstelt van zijn/haar partner. En dan haten ze misschien die ene ouder om dat gebrek. Maar zegt een ander iets negatiefs over diezelfde ouder, dan verdedigen ze hem of haar. En dát is nu loyaliteit.