Artikel Interpunctie.nl
Wees jij nou de verstandigste
Tegen een oudste kind wordt vaak gezegd: wees de verstandigste. Natuurlijk zitten er goede kanten aan om zoiets te zeggen. Een kind mag gerust zijn verstand leren gebruiken, graag zelfs. En als dat zo nu en dan gezegd wordt is dat heus geen ramp. Maar als je altijd van dat ene kind vraagt om verstandig (nee, de verstandigste) te zijn, dan bestaat het risico dat zij (of hij meer op het verstand gaat vertrouwen dan op het gevoel.
Verstand of gevoel
Kinderen moeten ook leren op hun gevoel te vertrouwen. Als zij zich onheus bejegend voelen dan is het goed dat ze op tijd hun grens leren trekken. Gelukkig verdiepen veel ouders zich meer in opvoeding dan voorheen. Maar toch wordt er soms van een kind (vaak de oudste, en vaak een meisje) meer gevraagd dan eigenlijk passend is. Want ook al lijken kinderen misschien vaak zorgeloos en onnadenkend: kinderen denken vaak veel meer na dan je zou verwachten.
En dan vooral over verantwoordelijkheden. Kinderen voelen zich vaak erg verantwoordelijk voor het geluk van hun ouders. En het hoeven geen egoïsten te worden, maar uiteindelijk zijn ze daar NIET verantwoordelijk voor. Zoals bij een scheiding: kinderen denken dat het hún schuld is dat ouders ruzie hebben, dan ouders gaan scheiden. En soms doen ze van alles om hun ouders te plezieren, zélfs hun eigen verlangens op de 2e plek zetten om hun moeder niet te zien huilen.
Van alles wat
Er zijn ook ouders die geen idee hebben. De ene keer zijn ze streng, de andere keer vinden ze alles goed. Daar worden sommige kinderen onzeker van. Andere kinderen die niet zeker weten of iets wel of niet akkoord is stimuleer je daarmee om over grenzen te gaan. Sommigen doen gewoon alles tóch en anderen blijven net zo lang zeuren tot het goed gevonden wordt. Daarmee maak je het uiteindelijk jezelf dus het moeilijkst.
Sommige kinderen zeggen bij een scheiding niet naar papa te willen omdat ze zien dat het moeder verdriet doet. En daarom is het ook zo lastig om te achterhalen wat kinderen nou écht willen. Moeder is geneigd dit dan te geloven (en denkt misschien dat vader te streng is) en vader wordt machteloos achtergelaten, zeker als de woorden van de kinderen worden geloofd.
