Artikel van Interpunctie.nl
De invloed van een stiefouder
Stiefouders hebben een grote invloed op de relatie tussen kinderen en hun eigen ouders. Lang niet altijd hebben ze dat in de gaten. Ruimschoots de meeste stief/bonusouders bedoelen het goed en doen wat in hun vermogen ligt. Maar sluit dat aan bij het kind waar het om gaat, met de relatie tussen natuurlijke ouder en kind?
Aanrakingen
De natuurlijke ouder kent zijn/haar kind en heeft een vanzelfsprekende band. Maar de stiefouder niet. Hij/zij moet dus het beste beentje voor zetten. Maar hoe doe je dat? Veel bonusouders gaan met hun bonuskinderen om zoals ze met hun eigen kinderen omgaan. Maar ook dat kan niet altijd. Ik herinner me het voorval waarbij de bonusvader zijn bonusdochter (totaal onbewust en totaal niet met een verkeerde bedoeling) aanraakte op een plek die voor haar niet paste.
Niet zwijgen, niet beschuldigen
Zoiets kan ook per ongeluk gebeuren. En wat gebeurt er dan vaak? Meestal wordt het doodgezwegen (uit schaamte of doordat men zich niet bewust is van het probleem). Soms wil men het probleem niet groter maken dan het is, en dat kan een goed argument zijn. Maar daarmee bestaat het risico dat het ondergronds gaat. Dit soort kwesties kunnen heus wel opgelost worden, maar vaak niet door te zwijgen.
Excuses
In sommige gevallen kan de stiefouder eenvoudig en onomwonden zijn excuses aanbieden. Dan is er vaak weinig aan de hand. Maar soms is de natuurlijke ouder (in dit geval de moeder) niet duidelijk in waar zij staat in deze situatie. Zij moet natuurlijk 100% achter haar dochter gaan staan, ook al beseft zij (eveneens voor 100%) dat er geen kwade bedoelingen waren van haar vriend. Door onduidelijkheid op dit vlak laat je je kind in de steek, ook al wil je dat niet. En dat leidt weer tot allerlei grotere ellende, waardoor soms het contact verslechtert.
De houding van de ouder(s)
De houding van de ouders is cruciaal. Een kind moet gesteund worden door de ouders, ook al weet die ouder dat de bonusouder geen kwaad in de zin had. Woorden als “dat bedoelde hij niet slecht” maken soms meer kapot dan dat erdoor wordt opgelost. Het zijn precaire onderwerpen en daar moet je zorgvuldig mee omgaan.
