Artikel van interpunctie.nl
Uitputting van stiefmoeders (en soms ook stiefvaders).
Van veel stiefmoeders hoor ik dat het allemaal best een zware last is. Je ziet dat men in het begin vol vertrouwen aan de klus begint. Maar al gauw merk je dat de kinderen van je partner heel anders zijn opgevoed, en dat je vriend allang blij is als hij zijn kinderen weer ziet.
Alle ballen hoog
Tegenwoordig zie je wel meer dat er een 50/50 co-ouderschap is, en dan speelt dat wat minder, maar vaak klagen vriendinnen/stiefmoeders dat zij alle ballen hoog moeten houden.
Mannen doen wel meer in het huishouden, maar vaak blijft dat beperkt tot “meehelpen”, vaak omdat zij meer uren buitenshuis werken.
Overnemen van overleg
Wat nogal eens gebeurt is dat vader slecht met zijn ex-partner kan overleggen en vrouwen zijn vaak communicatief en dan lijkt het eenvoudiger voor stiefmoeder om het overleg over weekends, schoolvakanties of spullen die mee heen-en-weer moeten over te nemen. Soms gaat dit goed, maar vaak ook niet. Als het gaat om goede contacten dan lukt dat wel, maar vaak zit er oud zeer, gunt men elkaar het licht in de ogen niet. Meestal is het beter om afspraken met de ouders zelf te regelen.
Ergernissen
En dan de ergernissen over zijn kinderen, die bv. (nog meer dan de jouwe) achter schermpjes zitten, of die hun spullen niet gewend zijn om op te ruimen. Jouw kinderen zijn niet heilig, maar zijn dat wél gewend en zelden hoef je er achteraan te lopen. Of de jongste van hem die altijd alles uit zijn handen laat vallen….. Of de oudste van hem, die misschien een rugzakje heeft….
Andersom
Natuurlijk kan het andersom zijn, dat zijn kinderen voorbeeldig zijn en die van jou wat minder en dan is het probleem voor jou wat anders. Want dàn zie je vaak dat je vriend zich kapot ergert aan het gedrag van jouw bloedjes, en jullie krijgen daar weer onredelijke ruzies over…..
Problemen op dat gebied? Maak snel een afspraak, er is heel veel op te lossen en zo niet, dan kun je erover leren praten zonder geruzie waardoor je elkaar steunt i.p.v. aanvalt.
