Column

Ik wil de sfeer niet verpesten….

Ik hoor vaak dat men in een samengesteld gezin het fijn heeft als partners, maar o wee als de kinderen er zijn….. dan gaat alles mis. Er wordt naar elkaar gewezen. Van de een naar de ander: jouw kind doet altijd moeilijk en wordt opgestookt door de andere ouder. En van de ander naar de een: ja maar jij kan ook niks hebben van mijn kinderen….

Gevoeligheid

Je bent veel gevoeliger als het om jouw kind gaat wat pijn of verdriet heeft, dan als het om het kind van je partner gaat. Ook al hou je echt van het kind van de ander, tóch voelt het anders.

Misvatting

Soms denkt men dat het gemakkelijker is als bv. de ene partner geen ex meer heeft, omdat deze overleden is. Inderdaad wordt het kind niet opgestookt, maar de loyaliteit van het kind is vaak veel dieper. Het kind voelt verraad als het de nieuwe partner gehoorzaamt.

Bovendien voel je als enig overgebleven echte ouder je nóg meer verantwoordelijk: als ik niet opkom voor mijn kind is er niemand anders die dat doet!!

Escalerende ruzies

Ofschoon men eigenlijk een goede relatie heeft, kunnen ruzies om de kinderen hevig escaleren. Men is geraakt, omdat men het dierbaarste wat men heeft afkraakt of bekritiseert. Ruzie maken met de kinderen erbij is niet verstandig, dus men slikt het in op dat moment.

Gedoe

s Avonds op de bank, of in het weekend als alle kinderen weg zijn, wil men niet meer praten over de vervelende aanvaringen. Bang om de sfeer te verpesten. Begrijpelijk maar niet verstandig. Je moet er wèl over praten, maar liefst zonder geruzie. Ik zie regelmatig dat mensen instemmen met regeltjes die de partner verzint, puur om van het gedoe af te zijn.

Maar daarmee is het gedoe niet opgelost. Sterker nog: dit geeft weer aanleiding tot nieuw gedoe.

Herkent u dit? Wacht niet langer en maak snel een afspraak. Soms is een gesprek voldoende om hier verandering in te brengen.

 

 

Share