Sportdroom waargemaakt

Sportdroom Michel van den Heuvel uit Veghel waargemaakt

Iedereen die wil sporten, moet ook kunnen sporten. Mensen met een beperking of aandoening ervaren vaak nog drempels bij het vinden van passend sportaanbod. Regelmatig hebben zij een sportdroom, maar vinden het lastig om die te realiseren. Om hen te helpen dit te doorbreken, schreef Uniek Sporten gemeente Meierijstad vorig jaar de wedstrijd Sportdromen uit. Eén van de sportdromen die werd ingezonden was die van Michel van den Heuvel, 30 jaar uit Veghel. Zijn droom was om een voetbalwedstrijd op een groot veld te fluiten. Met financiële steun van het BrabantSport Fonds kon de sportdroom van Michel van den Heuvel waargemaakt worden.

Van droom naar werkelijkheid
Samen met Michel is het traject gestart om deze droom uit te laten komen. Beweeg/leefstijl coach Wesselinde van de Beeten van gemeente Meierijstad begeleidde hem daarbij vanuit Uniek Sporten. In de verkenning van deze droom is er samengewerkt met een heel aantal partijen. Zo begeleidde John van Geffen (KNVB-scheidsrechter bij R.K.S.V. W.E.C. uit Eerde & Wijbosch) Michel in zijn vaardigheden als scheidsrechter. Job van den Heuvel (Eigenaar van Funky Gym) coachte Michel in het leren verkennen van zijn grenzen en mogelijkheden en bij zijn persoonlijke ontwikkeling. En ook Karin van Grunsven, Michels’ begeleider op zijn woonplek bij Dichterbij Veghel, was betrokken bij zijn traject. Zelf is Michel vrijwilliger bij voetbalvereniging R.K.S.V. Prinses Irene in Nistelrode, waar hij gecoacht wordt in het zijn van scheidsrechter. Ook deze vereniging heeft de droom van Michel omarmd en ondersteund. Gedurende enkele maanden werd hij getraind op zijn vaardigheden en ontwikkelingen en op 3 mei was het dan zo ver. Michel mocht fluiten op het grote veld bij R.K.S.V. Prinses Irene.

Michel floot een mooie wedstrijd. Er zat van alles in; van een gele kaart tot een penalty en het aanwezige publiek juichte Michel toe. “Het was geweldig mooi. Mijn droom om scheidsrechter te zijn op het grote veld is werkelijkheid geworden!” reageerde Michel na afloop enthousiast.

Wethouder sport Johan van Gerwen: “We willen sporten en bewegen graag voor iedereen in Meierijstad mogelijk maken. Fijn dat we, in samenwerking met Uniek Sporten en Brabantsport deze unieke sporter een extra mogelijkheid konden bieden zijn sportdroom te verwezenlijken. En dat Michel begeleid aan de slag kon met zijn sportdroom!.”

Hulp nodig bij het vinden van een sport?
Ook andere mensen met een beperking of aandoening, die graag willen sporten of bewegen, maar daarbij drempels ervaren, kunnen hierover contact met ons opnemen. Gemeente Meierijstad heeft eigen beweegcoaches, die mensen met een beperking of aandoening gratis ondersteunen bij het vinden van een passende sport of beweegvorm. Deze beweegcoach kan ook ondersteunen bij het regelen van financiën, sporthulpmiddelen of een sportmaatje. Meer informatie over het aangepaste sportaanbod in de regio en de beweegcoaches is te vinden op www.meierijstadbeweegt.nl

Share

Alzheimercafë geopend op 16 mei

“Jongdementie, zoektocht naar het onbekende” 

–Op 16 mei geeft Sandy van Rossum een lezing over haar boek: “Jongdementie, zoektocht naar het onbekende” in het Alzheimer café. 

Sandy verloor in 2017 haar man Maarten (33) aan de ziekte Fronto-temporale dementie (FTD). Het programma “Voor ik het vergeet” volgde wat er zich na de diagnose in het leven van het jonge gezin afspeelde. De zoektocht, met confrontaties van machteloosheid, verlies, liefde en kracht is indrukwekkend. Zij vertelt hoe de ziekte verliep, waar zij tegenaan liep en wat hen hielp.– Na afloop van deze lezing gaan we met elkaar in gesprek over dit thema en is er ruimte voor het stellen van vragen. 

Geïnteresseerden in dit thema, of dementie nu op jongere of latere leeftijd gediagnostiseerd is, zijn op dinsdag 16 mei van harte welkom in het Alzheimer Café in het PieterBrueghelHuis aan het Middegaal 25 in Veghel. De zaal is open om 19.00 uur, het programma begint om 19.30 uur en eindigt om 21.30 uur. Entree is vrij. 

Het Alzheimer Café is een ontmoetingsplek voor mensen met dementie, hun partners, familieleden, vrienden en andere belangstellenden. De bijeenkomsten bieden niet alleen (praktische) informatie over dementie maar ook gezelligheid en sociaal contact.  

Het Café is afwisselend de even maanden in Uden en de oneven maanden in Veghel, op beide locaties zijn geïnteresseerden uit Uden, Veghel en omliggende dorpen van harte welkom. Voor meer informatie kunt u mailen naar: noordoostbrabant@alzheimervrijwilligers.nl of bellen via ONS welzijn: 088-3742525. 

Share

Column

Help: ik kan niet meer terug ….

Mevrouw had twee kinderen, een meisje van 8 en een zoontje van 6 jaar. Samen met haar huidige vriend had ze onlangs ook een kindje gekregen. Haar vriend was steeds heel lief, geduldig en begripvol geweest naar haar kinderen. Ze had dus ook zeker  geen problemen verwacht, toen ze zwanger raakte.

Maar na de geboorte van hun kindje samen veranderde zijn houding naar haar kinderen. Ze zag steeds vaker dat hij kortaf op haar kinderen reageerde, terwijl hij heel liefdevol omging met het kleine meisje van hun samen. Het deed haar pijn maar ze merkte ook dat de kinderen het ook aanvoelden. Haar dochtertje had gezegd dat ze hem niet lief meer vond.

Onderling konden de kinderen het goed vinden. De twee oudsten waren bijzonder trots op hun nieuwe zusje en over het algemeen waren ze vreselijk zorgzaam. Het kleintje kreeg ook van hen veel aandacht en liefde.

Mevrouw had enkele keren geprobeerd dit onderwerp ter sprake te brengen, maar dat eindigde steeds in ruzie. Ze twijfelde steeds vaker of ze er wel goed aan hadden gedaan om nog een kindje erbij te nemen. Ook de moeder van haar vriend maakte duidelijk verschil tussen haar “eigen” en “niet eigen” kleinkinderen. Voorheen was dat niet zichtbaar geweest. Oma had slechts één kind.

De kinderen hadden nog niet erg gemerkt dat ze nauwelijks gezien werden door oma, maar mevrouw merkte het wel. En hoe zou dat gaan met cadeautjes? Het zijn toch allemaal kinderen? Háár moeder maakte geen verschil, maar voor deze oma was er ook minder verschil (allebei “eigen”).

Voorzichtig had ze een opmerking gemaakt tegen haar vriend over de rol van de oma’s, maar hij leek het niet te begrijpen (of wou het niet begrijpen?) en ze had maar snel haar mond gehouden. Zij vroeg me wat te doen.  Uiteraard heb ik hen beiden nodig om te zien waar de mogelijkheden zitten.

Er zijn veel mensen die denken geen verschil te voelen tussen een eigen kind en een kind wat niet van jezelf is. Dat is een grote misvatting.

Share