Hoe pijnlijk als je zo gekwetst wordt

Je kinderen zijn je achilleshiel. Nergens kun je zo mee gekwetst worden als met iets onaardigs horen over je kinderen. En toch, in een samengesteld gezin kun je er niet omheen, je zult af en toe vervelende dingen horen over je kind. Zo ook de moeder waarvan stiefvader regelmatig kritiek had op haar dochtertje. Het meisje knoeide wel eens met haar boterham.

Vermijden van ruzie

Moeder had in het begin nauwelijks gereageerd, maar voelde zich gekwetst, en als stiefvader weg was troostte ze stiekem haar dochtertje. Ze voelde zich schuldig naar haar kleine meid. Maar ze voelde zich ook boosheid richting stiefvader, hoewel ze  er niks over zei om ruzie te vermijden. En zo ontstonden haarscheurtjes en ging ze steeds vaker ruzie vermijden. Totdat het niet langer ging en ze vertelde wat haar dwars zat.

Spijt en inzicht

Het speet hem, hij had het niet door gehad. Toen hij haar verdriet zag begreep hij dat hij haar gekwetst had en nam hij zich voor voortaan niets meer te zeggen. Die avond hadden ze seks zoals ze al maanden niet meer hadden gehad. Want de seksuele behoeften van moeder waren tot een dieptepunt gedaald. Ik zie heel vaak dat vrouwen geen seks meer willen als ze verdriet hebben of boos zijn. Dat is niet om die mannen “terug te pakken” (wat soms wel eens gedacht wordt), maar bij vrouwen werkt het anders dan bij mannen.

Veiligheid is de basis

Voor seks is veiligheid nodig, en hoe kun je je veilig voelen als ze je regelmatig op je ziel gaan staan? Heel vaak worden er cynische grapjes gemaakt (zie mijn vorige column). Cynische grapjes maken bij vrouwen vaak het laatste restje liefde kapot. Vaak is het een wanhoopsdaad van mannen om cynische grapjes te maken, in de hoop dat de vrouw in kwestie hierop positief zal reageren. Maar het tegendeel is waar. De relatie komt dan muurvast zitten.

Ergernis moet geuit worden

Toch was alles hiermee niet opgelost. Hij wrong zich in allerlei bochten om zijn ergernis over het dochtertje niet te tonen. Bij hem leidde dit tot innerlijke spanningen en onvrede, maar hij had zich voorgenomen deze niet te uiten. Ergernis moet geuit kunnen worden, zo niet, dan gaat hij in je lijf zitten of word je onredelijk op andere gebieden. In dit geval kreeg hij een hekel aan het dochtertje, wat door moeder ook gevoeld werd. Zo kwamen ze bij mij.

Toen ik hen leerde hoe ze die ergernis op een goede manier konden uiten ging het weer goed.