Column

Agressieve schoonmoedergrapjes….

Het is opvallend hoe vaak er grappen worden gemaakt over schoonmoeders. Schoonvaders zijn in grapjes veel minder aan de beurt en àls er al grapjes over gemaakt worden, zijn de grappen minder agressief. Hoe zou dat komen?

(Over-)bezorgdheid

Een goede moeder moet overal op letten. Het mag de kinderen aan niets ontbreken. Van moeders wordt verwacht dat ze de wensen uit de ogen van de kinderen lezen en die snel vervullen. Van vaders wordt dit doorgaans minder snel verwacht, ook al zijn er echt wel vaders die ook zo zijn (en er zijn ook moeders die hierin minder gevoelig zijn). Dat is allemaal geen probleem.

Bemoeizucht

Bezorgdheid en over-bezorgdheid kunnen leiden tot ergernis bij de kinderen (of bij de andere ouder). Sommige moeders beseffen gaandeweg dat ze de kinderen minder op de nek moeten zitten. Vaak ook zijn er uitspraken van de omgeving: “laat ze het toch zelf uitzoeken” of “het zijn geen kleuters meer”.

Gevoeligheid

Je bent als ouder, maar vooral als moeder bijzonder gevoelig voor de wereld van je kind. Je voelt zélf de pijn van je kind. Wordt de kind gepest of moet je kind een prik krijgen? Je zou de pijn ervan graag overnemen. Als kinderen groter worden hebben vooral vrouwen vaak last van het feit dat kinderen hun eigen leven gaan leiden. Vrienden en vriendinnen worden gekeurd, aanstaande partners worden gewikt en gewogen. En elk dingetje wat er aan de aanstaande partner niet bevalt wordt door de ouders sterk gevoeld.

Spreken is zilver, zwijgen is goud

Vaak denkt men dat men beter niets kan zeggen van datgene wat ze zien. Soms is dit inderdaad beter, zodra je zegt: “hij”/zij is niet eerlijk” zal je kind zijn nieuwe partner direct gaan verdedigen, misschien zelfs boos worden en kiezen tégen jou! In het ergste geval verlies je je kind.

Zwijgen dan maar?

Als je iets ziet wat je niet bevalt dan kun je bijna niet zwijgen. Je zult dus snel geneigd zijn om tussendoor te laten voelen (ook als dat NIET je bedoeling is) wat jou niet bevalt. Misschien zeg je niks, maar vaak merk zul je op non-verbale manier laten zien (kritische blikken, wenkbrauwen fronsen) nog laten merken wat je niet bevalt. En dat wordt vaak ook opgemerkt en geeft even goed wrijving.  Er moet dus wat anders gebeuren.

Wat dan wel?  

Het ligt eraan hoe vaak je geconfronteerd wordt met elkaar, hoe jouw kind in elkaar zit, hoe jouw a.s. schoonzoon of -dochter in elkaar zit, hoe ernstig de ergernissen zijn en hoe jullie in het algemeen met verschillen omgaan. Het ligt er ook aan hoe de geschiedenis is geweest.

Dus daar zijn niet zo  maar eenduidige adviezen in te geven. Maar vaak is het beter om er toch op de één of andere manier over te praten, maar dan moet het ook wel duidelijk zijn welke dingen je zeker wel en zeker niet moet zeggen en/of doen.

Als je hierbij hulp nodig hebt, neem dan contact met mij op.