Column

Lenigheid (leniger in je hoofd)

Soms wordt het gezien als “een truc” als je een probleem van een andere kant bekijkt. Vroeger keek ik daar ook zo naar…. Zo van: je kunt het zo mooi maken als het is…maar het blíjft een probleem. Ik dacht dan dat dit pure nuchterheid was (en natuurlijk is er ook sprake van nuchterheid in zo’n geval), maar náást nuchterheid is het toch goed om een probleem van een andere kant te bekijken.

Volgens filosofen

Als je verschillende filosofische grootheden leest (niet dat ik dat dagelijks doe hoor) en je verdiept je er echt in, dan raak je in verwarring. Hoewel ze allemaal een andere kijk hebben, ben je het soms met iedereen eens, als je er goed over nadenkt. Dat komt omdat voor al die verschillende perspectieven iets te zeggen valt. Natuurlijk, het zijn geen domme mensen….

Verschillende perspectieven

Door verschillende perspectieven te bekijken wordt je leniger in je denken. Je kunt het van de ene kant bekijken, maar er zijn meer visies mogelijk: als je een 6 op de grond tekent en gaat aan de andere kant staan, zie je tenslotte een 9. En lichamelijk lenig zijn vinden we belangrijk, zodat we beter bewegen. Maar geestelijk lenig zijn is ook belangrijk: je vindt gemakkelijker oplossingen voor problemen. Daarom is leniger in je hoofd worden ook belangrijk. Het heeft te maken met levenskunst: Je hebt meer mogelijkheden om van je leven wat te maken.

Waarom nog meer?

Hoe meer mogelijkheden je hebt om een probleem of uitdaging te bekijken, hoe meer oplossingen er zijn. En zelfs als er geen oplossingen zijn, kun je toch (door er anders naar te kijken) beter uit de voeten met het probleem. Het probleem is niet weg, maar veel beter hanteerbaar. En lang niet alles is oplosbaar, met veel dingen móet je nu eenmaal leven, of je wilt/kunt of niet.

Voeten op de grond

Dus ben ik blij dat ik in de loop van het leven heb leren relativeren en filosoferen, terwijl ik daarnaast toch ook echt een nuchtere boerendochter ben gebleven, met beide voeten op de grond. Maar je moet er ook voor geleefd hebben, je moet pijnlijke dingen hebben meegemaakt om te leren relativeren. En onderdrukken van pijn en verdriet is daarbij uit den boze. Ik kan het aanraden om (met beide voeten op de grond) te filosoferen:  het maakt je een stuk tevredener.

Share