Column

Ik ben niet trots….   (over opvoeden)

De meeste ouders zijn overgevoelig als het gaat over kritiek op hun kinderen. Als je tegen ouders zegt dat hun kind een pester is, dan gaat men al snel in de verdediging, zelfs als men goed beseft dat hun kind in dat opzicht geen heilige is. Des te vreemder is het, als een ouder zegt: ik ben helemaal niet trots op mijn kind, mijn kind is lui, mijn kind snapt de meest logische dingen niet. Ik moet hem/haar alles voorkouwen.

Onlangs trof ik zo’n vader, die beslist een intelligente en gevoelige man is. Zeker geen hork, een heel aardige man. En toch zei hij dit soort dingen over zijn 14-jarige dochter. Meestal zijn vaders heel trots op dochters. Ik vond het vreemd.

Mezelf opgevoed

Deze man had niet zo’n goede jeugd gehad, een jeugd waarin er nauwelijks sprake was van enige structuur, van enige opvoeding, van liefde en aanmoediging. Hij zei: “Eigenlijk heb ik mezelf opgevoed”. Je ziet vaak dat dit grote gevolgen heeft voor het leven van zo’n kind. Vaak groeien dit soort kinderen op voor galg en rad. Hij was echter bijzonder succesvol en had een uitstekende baan. Zijn intelligentie en zijn drive tot succes hadden hem tot grote hoogte weten te brengen.

Niet uit zichzelf alles goed doen

Zijn huwelijk was slecht geweest, maar zijn kinderen deden het goed op school en in het sociale leven. Toch stoorde hij zich er enorm aan als hun kinderen niet vanzelf de dingen “goed” deden. Zoals de vaatwasser inruimen, spullen die op de trap liggen mee naar boven nemen, etc.

Het is toch logisch

Vader was geneigd om het positieve “gewoon” te vinden (dat dochter de vaatwasser dagelijks leegruimde), maar toen zij uit zichzelf de vaatwasser had ingeruimd kreeg ze te horen: “wie heeft de vaatwasser ingeruimd….wat een klerebende”. Dat is nou bepaald geen aanmoediging om nog eens wat te doen. Gelukkig had de vriendin van vader meer gevoel voor wat kinderen nodig hebben en nam zij het over op een positievere manier.

Hij was zo geneigd om zijn eigen leven, zijn eigen “opvoeding” als maatstaf te nemen voor wat kinderen kunnen, hoe kinderen leren. Toen hij dit begon in te zien en zijn gedrag aanpaste, bleek hij inderdaad wél trots te kunnen zijn op zijn kinderen.

Share