Column

Opvoeden: over vallen, opstaan, tranen en politieagenten

Huilen hoort er bij
Ik zag van de week een TV-programma waarbij  men liet zien dat men vroeger zonder verdoving amandelen knipte. De kinderen werden gewoon vastgebonden. Gelukkig was het heel anders toen ik nog zo klein was, maar men was ook toen niet zo voorzichtig met kinderen. Kinderen werden beschouwd als tamelijk ongevoelig: huilen hoorde er bij. Nu vindt men het al erg als een hond of kat een trauma oploopt, maar over kinderen werd toen weinig nagedacht (evenmin aan dieren trouwens).  

Niet verwennen
Er waren nog veel dingen niet ontdekt over kinderen. Je moest ze niet teveel verwennen, niet te veel aandacht geven aan allerlei zaken. Bv. een baby gewoon laten huilen als hij in de wieg lag en hem er beslist niet uithalen. We zijn er niet dood van gegaan, maar het was soms wel hard en bijna wreed. Gelukkig deed men het niet expres. Men wist niet beter.

Bescherming
Nu proberen we iedere steen op te rapen waarover ze kunnen struikelen, vallen mag alleen op zachte ondergrond gebeuren, en fietsjes hebben zijwieltjes. Een losse tegel wordt gezien met aansprakelijk zijn. Begrijp me goed: ik vind ook dat we voorzichtig moeten zijn met kinderen, maar soms slaat het wat door.

Overbescherming
Kinderen mogen tegenwoordig nergens meer pijn hebben, geen verdriet voelen, geen zorgen hebben. En inderdaad, als je het kunt voorkomen is dat een goede zaak. Maar tegelijk vind ik het wat doorslaan. Mensen doen werkelijk álles om hun kinderen te ontzien.

Verwennen
Ze hoeven niet mee te helpen in huis, omdat de ouders gescheiden zijn. Maar wat heeft het een nou met het ander te maken? Juist als ouders gescheiden zijn hebben ze er misschien wel meer belang bij dat hun kinderen hun rommel opruimen. Schuldgevoelens vanwege de scheiding maken dat ouders hun kinderen verwennen. (En verwennen is vaak een vorm van verwaarlozing).

Gemakzucht
Men zegt ook wel eens: ik heb geen zin om politieagent te spelen. Maar dan heeft het dus ook met gemakzucht te maken. De ouders hebben er geen zin in. Hoe vroeger je de kinderen leert wat je wel en niet van ze verwacht, hoe minder problemen tijdens de puberteit (en daarna).

Want kinderen die onvoldoende grenzen hebben gekregen, ontsporen vaker tijdens de puberteit. En het is ook veel beter om te leren omgaan met teleurstellingen dan dat alles voor je voeten wordt schoongeveegd.