Column

Uitgummen

Helaas hoor (en lees) ik dat ouderverstoting zich steeds vaker voordoet. Het lijkt bijna niet op te lossen, hoewel ook de politiek er wat aan probeert te doen (met wisselend succes).

Het gaat om gescheiden ouders waarvan de éne ouder negatief over de andere ouder doet, zodanig dat het kind ervoor lijkt te “kiezen” het contact met de andere ouder te verbreken.

De korte termijn

Op de korte termijn krijgt degene die de kinderen “bewerkt” zijn/haar zin. De kinderen nemen afstand van de ander ouder en degene die de strijd “wint” heeft de macht en kan alles naar zijn/haar hand zetten. Men kan zich in dit soort gevallen zelfs wijs maken dat dit het beste zou zijn voor de kinderen.

De lange termijn

Op langere termijn zie je vaak dat er een omslag komt bij de kinderen. Het kind wil uiteindelijk toch zijn andere ouder kennen en beseft dat het eigenlijk niet meer precies weet hoe de andere ouder is. Op den duur zie je soms dat kinderen de verstoten ouder op den duur in het hart sluiten, terwijl de “winnaar” van destijds de grote verliezer wordt en geen contact meer heeft.

Eigen schuld.. dikke bult?

Natuurlijk zou je dat kunnen denken. Want de winnaar die verliezer werd heeft het aan zichzelf te wijten. Natuurlijk heb je narcisten en egoïsten die puur uit eigenbelang handelden, maar het merendeel van de mensen die zich schuldig maken aan dit gedrag zijn zelf angstig om de kinderen kwijt te rakenof er zijn andere problemen, traumatische geschiedenissen of wat dan ook.

Gevolgen voor de kinderen

Dat dit gevolgen heeft voor de identiteit van kinderen lijkt me logisch: als je vader of moeder niet deugt dan is er een deel in jou wat niet goed is. Je deugt zelf dan niet meer!!

Je kunt de andere ouder nooit uitgummen, want dan gum je ook een deel van je kind uit!!

Veel is er nog niet bekend over de gevolgen voor kinderen. Maar kinderen èn ouders raken erdoor beschadigd.